ขอบคุณครับ พี่รู้ละเอียดมากเลยครับ ทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลังเลยครับ หยั่งนี้ต้องยกให้เป็น GURU เรื่องหลอดแล้วครับ น่าจะมี แฟนพันธุ์แท้เรื่องหลอดนะครับ
ตอนเด็กๆ ผมอาศัยอยู่ที่ สัตหีบ คุณพ่อของผมเป็นทหารเรือ ผมชอบไปที่ทำงานพ่อบ่อยๆ พ่อผมทำหน้าที่เป็น นายคลังพัสดุแห่งนึงใกล้กับสนามบิน ช่วงบิดเทอมฤดูร้อนผมมักจะไปที่ทำงานของคุณพ่อเป็นประจำเพราะมีอะไรให้เล่นเยอะ รอบๆเป็นที่กว้างๆ มีโกดังใหญ่ อยู่หลายโกดัง ขนาดโกดังนึงใหญ่กว่าสนามฟุตบอลอีกครับ เข้าใจว่าเอาไว้เก็บเครื่องบินสมัยสงครามเวียดนาม รอบๆจะมีพวกรถฝรั่ง กองอยู่เป็นสิบๆคัน ส่วนมากไม่ได้เสียอะไรมากมายแต่ไม่มีคนเอาไปใช้เท่านั้นเอง พ่อผมบอก นอกจากนั้นยังมีกองขยะขนาด มหึมา ซึ่งเป็นพวกอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ไม่ใช้แล้ว ตู้สี่เหลี่ยม ขนาดตู้เก็บเอกสาร เปิดดูมีอุกกรณ์มากมายรวมทั้งหลอดด้วย ผมก็ได้แต่ลื้อๆ ดึงๆเล่น ด้วยความสนใจ งานส่วนมาเป็นงาน Hardwire ที่ต้องใช้ฝีมือมากๆ เห็นแล้ว อึ้งเลยครับไม่รู้ว่าคนทำ ทำได้อย่างไร ละเอียดมาๆ แต่ผมก็ลื้อครับ
ผมไม่กลัวใครว่า เพราะมันเป็นแค่ขยะเท่านั้นครับ และก็ไม่มีใครสนใจผมด้วย เท่าที่พอจำได้ นอกจากหลอดแล้วยังมี พวกโวลุ่ม R C อะไรพวกนี้เต็มไปหมดเลยครับเยอะมากๆ แต่พวกนี้กองอยู่ข้างนอกเท่านั้น ไม่มีใคร่สนใจใยดีมันอยู่แล้ว ผมมักจะถอดเอาพวกชิ้นส่วนต่างๆ ไปเล่นเป็นประจำ ผมชอบอิเล็กทรอนิกส์อยู่แล้วครับ เริ่มอ่านหนังสือเกี่ยวกับอิเล็กทรอนิกส์ มาตังแต่ ป6. พวก อิเล็กทรอนิกส์สมัครเล่น วิทยาศาสตร์ชัยพฤกษ์ เซมิ เลยพอรู้ว่าอะไรเป็นอะไรบาง และก็เริ่มรู้จักหลอดบางแต่ไม่ได้สนใจนักในช่วงแรก เพราะในความคิดผมตอนนั้นมันก็แค่อะไหร่วิทยุรุ่นเก่าๆ ที่รอวันหายไปจากโลกนี้เท่านั้นครับ
โกดังที่ #1
นอกจากพื้นที่ทางด้านนอกรอบๆโกดังแล้ว จำได้ว่าครั้งนึกพ่อเคยพาเข้าไปในโกดังแห่งนึง ใหญ่มาก ขนาดเครื่องบินจอดได้ครับ ภายในมีชั้นว่างของเต็มไปหมด คล้ายๆโลตัส บิกซี ครับ มีการแยกแยะเป็นระเบียบ เรียบร้อยมี ตัวเลขตัวหนังสือบอกรายละเอียดของอุปกรณ์ต่างๆทีวางอยู่บนชั้น ส่วนมากเป็นอะไหร่เครื่องบินครับ คุณพ่อบอกว่าห้ามเอาอะไรไปเป็นเด็ดขาด เดินดูได้อย่างเดี่ยว แน่นอนครับ มีหลอดด้วย แต่ตอนนั้นผมไม่สนจะมองมันด้วยซ้ำ ผมตกใจตื้นเต้นกับพวก เครื่องฉายไมโครฟิมล์ หน้ากากกันแก๊สพิษ ชุดกันไฟอะไรพวกนั้นมากกว่า ครับ
โกดังที่ #2
ห่างจาก โกดังแรก 200 เมตร มีโกดังนึง ขนาดใหญ่พอๆกับโกดังแรกครับ แต่ภายในตรงข้ามกับโกดังแรกมาก โครตๆๆๆๆๆๆ รก อะไรนักก็ไม่รู้ ทั้งเฟอร์นิเจอร์ เก่าๆ เครื่องครัวจากโรงอาหาร โคมไฟตั้งพื้น สราพัดจะบรรยาย ที่นี่แหละครับมี อุปกรณ์เครื่องเสียง ลำโพง แอมป์หลอดหน้าตาดีๆ เป็น กล่องเหล็ก สวยมาก หลอดทุกหลอด ที่เสียบอยู่เป็นหลอด JAN ครับ งานเดินสายไฟเป็นระเบีบยเรียบร้อยดีมาก เห็นแบบนี้เป็น สิบๆเครื่อง พวกอุปกรณ์วิทยุก็มีครับ ที่นี่เป็น ที่เดินเล่นของผมเป็นประจำเพราะ พ่อบอกว่าเล่นได้ และพวกนี้ก็เป็น ขยะครับทำอะไรกับมันก็ได้ หุหุ
เละครับเพราะพ่อพูดแบบนี้แหละครับผมเลยลื้อไม่เลี้ยงเลยครับ แต่ไม่ได้อะไรนอกจากลื้อดูเล่นๆ สนุกครับตอนนั้น
แล้วมานังเสียใจ # แป๊บเดียว
ช่วงโตขึ้นมาหน่อย ผมเรียนจบ ม3. ด้วยความชอบอิเล็ก ก็เลยเรียนต่อที่วิทยาลัยเทคนิค ครับได้มีโอกาสเรียนจริงๆจังๆก็ได้รู้อะไรมากขึ้นครับ ผมเริ่มรู้จักแอม์ปหลอดอีกครั้งนึงในภาพใหม่ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ฟังของดีสักที่ ตอนนั้นได้ฟังก็แต่แอมป์หลอด ที่ศาลาวัดตอนวันพระครับ
เห็นมีโครงงานในหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ บ้างประปราย สมัยนั้นผมให้ความสนใจ Computer มากกว่า เครื่องเสียงก็ทำบ้างครับ พวกชุด Kit ฟิวเจอร์คิท ครับ จะดีหน่อย ก็ magnet ครับ PR1 PR3a สนุกดีครับ เริ่มเข้ากรุงเทพ มาซื้ออะไหร่ที่บ้านหม้อบ่อยขึ้นครับ มีครับนึงผมพาเพื่อนไปซื้อชุดคิท SA3 ที่ ชั้น4 โซนC เวิล์ดเทรดแหละครับตอนนั้นมีห้องลอง 2 ห้องครับได้ยินเสียงเพลง 18 ฝน ดังผ่านออกมา เลยขอพี่พนักงานเข้าไปฟังบ้าง เสียงดีมากครับ ดีกว่า PR3a ที่ฟังที่บ้านครับ พี่เข้าบอกว่า เป็น PV-01 ชุดคิท 6000 กว่าบาท ตอนนั้นก็เข้าใจครับว่าเสียงดีแต่แพงไปสำหรับผมตอนนั้นครับ กลับมาเลยอยากทำบ้างครับ คราวนี้พอไปที่ทำงานพ่ออีก ก็เก็บหลอดที่อยู่ในกองขยะใส่ถุงพลาสติก มาไว้ที่บ้านบ้าง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ทำสักทีครับ เพราะเวลาไปถามอาจารย์ ส่วนมากมักไม่รู้เรื่องหลอดครับ ที่รู้ก็จะเป็นพวกอาจารย์แก่ๆ ผมก็ไม่ค่อยได้คุยด้วย เพราะดุครับ เลยไม่ได้ทำอยู่ดี ต่อมาย้ายบ้านเข้ามาอยู่ในกรุงเทพและเปลี่ยนที่อยู่หลายครั้ง หลอดเหล่านั้นก็โดนทิ้งอีกทีครับ โดยผมเอง ช่วงนั้น อิเล็กทรอนิกส์ เงียบๆไป มาแทนด้วยคอมพิวเตอร์ครับ ผมไม่สนเลยเครื่องเสียง ซื้อแต่หนังสือคอมพ์ แทบจะลืมเครื่องเสียงด้วย จนมาทำงานนี้แหละครับ ได้พูดคุยกับเพื่อนสมัยเด็กอีกครั้ง เพื่อนท่านนี้ก็แนะนำให้รู้จักที่นี่ครับ ทำให้ผมรู้สึกเสียดายหลอดที่ทิ้งไปเป็นอย่างมาก แค้นครับโง่จริง
แต่วันนี้ไม่เป็นไรแล้วครับมีความสุขกับการทำสิ่งที่ชอบ แค่เครื่องเสียงชุดเล็กๆ ผมก็ฟังเพลงได้ทั้งวันแล้วครับ และก็คลิก Ebay แหละครับหลอดที่อยากได้ก็เป็นของผมอีกครั้ง
