หัวข้อ: ชีวิตคือชีวิต

[gai]

สำหรับผมก็คงใช้ความอดทน ประกอบกับเวลาครับ  พยายามหาทางปรับความเข้าใจ ไม่มีอารมณ์ตอบ ถ้าฝ่ายหนึ่งร้อน เราต้องเย็น เพราะร้อนเจอร้อน ก็มีแต่พัง  ปล่อยวาง ให้อภัย เวลาเขาโกรธ  ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ทำอะไร ก็อย่าไปตอบโต้ อย่าไปโกรธตอบ เพราะถ้าร้อนกลับ มันก็คงจะหาทางลงเอยที่ดีไม่ได้ครับ   แต่ถ้าพยายามถึงที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้น ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรม   แนะนำให้ทำบุญให้มาก อุทิศส่วนกุศลให้เขา เขาจะได้ร้อนน้อยลงครับ

[Gazzy]

สำหรับผมก็คงใช้ความอดทน ประกอบกับเวลาครับ  พยายามหาทางปรับความเข้าใจ ไม่มีอารมณ์ตอบ ถ้าฝ่ายหนึ่งร้อน เราต้องเย็น เพราะร้อนเจอร้อน ก็มีแต่พัง  ปล่อยวาง ให้อภัย เวลาเขาโกรธ  ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ทำอะไร ก็อย่าไปตอบโต้ อย่าไปโกรธตอบ เพราะถ้าร้อนกลับ มันก็คงจะหาทางลงเอยที่ดีไม่ได้ครับ   แต่ถ้าพยายามถึงที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้น ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรม   แนะนำให้ทำบุญให้มาก อุทิศส่วนกุศลให้เขา เขาจะได้ร้อนน้อยลงครับ

อุทิศส่วนกุศลให้เขา เขาจะได้ร้อนน้อยลงครับ   ขอเพิ่มเติมนิดนึงนะครับ เราจะร้อนน้อยลงด้วยครับ ผมเคยแผ่เมตตราให้กับคนที่ผมโกรธมากๆเกลียดมากๆ
มันกลับช่วยให้ในใจผมลด โทสะคติ โมหะคติ ลงไปได้ นี่น่าจะเป็นกุศโลบายทางพุทธศาสนา  เวลาที่เรามองสิ่งใดผ่านม่านความอคติในตัวเรา ภาพที่เห็นมันจะบิดเบี้ยว ต้องไม่ให้ความอคติมาบังตา
   และ สิ่งสำคัญ ก็ ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตา

[meine 69]

สำหรับผมก็คงใช้ความอดทน ประกอบกับเวลาครับ  พยายามหาทางปรับความเข้าใจ ไม่มีอารมณ์ตอบ ถ้าฝ่ายหนึ่งร้อน เราต้องเย็น เพราะร้อนเจอร้อน ก็มีแต่พัง  ปล่อยวาง ให้อภัย เวลาเขาโกรธ  ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ทำอะไร ก็อย่าไปตอบโต้ อย่าไปโกรธตอบ เพราะถ้าร้อนกลับ มันก็คงจะหาทางลงเอยที่ดีไม่ได้ครับ   แต่ถ้าพยายามถึงที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้น ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรม   แนะนำให้ทำบุญให้มาก อุทิศส่วนกุศลให้เขา เขาจะได้ร้อนน้อยลงครับ

  อันนี้บางทีไม่ได้ผลนะคะ   เพราะเราเวลาโกรธ ถ้าถามอะไรไป  แล้วอีกฝ่ายทำตัวเป็นผัก  เบื้อง  ไม่พูดไม่จา ทำหูทวนลม  อันนี้จะยิ่งทำให้ปี๊ดเลยค่ะ

 

   

[post-girl]

สำหรับผมก็คงใช้ความอดทน ประกอบกับเวลาครับ  พยายามหาทางปรับความเข้าใจ ไม่มีอารมณ์ตอบ ถ้าฝ่ายหนึ่งร้อน เราต้องเย็น เพราะร้อนเจอร้อน ก็มีแต่พัง  ปล่อยวาง ให้อภัย เวลาเขาโกรธ  ไม่ว่าเขาจะพูดอะไร ทำอะไร ก็อย่าไปตอบโต้ อย่าไปโกรธตอบ เพราะถ้าร้อนกลับ มันก็คงจะหาทางลงเอยที่ดีไม่ได้ครับ   แต่ถ้าพยายามถึงที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรดีขึ้น ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรม   แนะนำให้ทำบุญให้มาก อุทิศส่วนกุศลให้เขา เขาจะได้ร้อนน้อยลงครับ

  อันนี้บางทีไม่ได้ผลนะคะ   เพราะเราเวลาโกรธ ถ้าถามอะไรไป  แล้วอีกฝ่ายทำตัวเป็นผัก  เบื้อง  ไม่พูดไม่จา ทำหูทวนลม  อันนี้จะยิ่งทำให้ปี๊ดเลยค่ะ

 

   

 

[lonely]

 เข้าใจกันแล้วค่ะ เพราะเราต่างปรับจูนเข้าหากัน ผู้หญิงนี่นะ เวลาที่ไม่ได้ดั่งใจ จะโวยวายไปก่อน แต่เค้าก้อไม่บอกเรานี่เล่นเงียบ คราย..จา-ไป-ฮู้-ล่ะ
เมื่อวันจันทร์ พาแม่ไปเข้าโรงบาล ด้วยโรคคนแก่
วันอังคาร พาคนข้างตัวเข้าโรงบาล เพราะโรคประจำตัว
วันพุธพาอาโกวเข้าโรงบาลเพราะจิตหลอนและใจหดหู่ ซึมเศร้า
วันพฤหัส ไปงานศพหลานชายของเพื่อนอายุ 38ปีตายด้วยมะเร็งกระเพาะอาหาร
  เห็นมั๊ย ชีวิตเรา
  เราเลยคิดว่า ต้องการทำอะไรที่ยังไม่มีโอกาสทำ เราต้องลงมือทำทันทีแล้วล่ะ
  เพราะชีวิต มัน สั้น นัก นะ เฮ้อ !

[gai]

 เข้าใจกันแล้วค่ะ เพราะเราต่างปรับจูนเข้าหากัน ผู้หญิงนี่นะ เวลาที่ไม่ได้ดั่งใจ จะโวยวายไปก่อน แต่เค้าก้อไม่บอกเรานี่เล่นเงียบ คราย..จา-ไป-ฮู้-ล่ะ
เมื่อวันจันทร์ พาแม่ไปเข้าโรงบาล ด้วยโรคคนแก่
วันอังคาร พาคนข้างตัวเข้าโรงบาล เพราะโรคประจำตัว
วันพุธพาอาโกวเข้าโรงบาลเพราะจิตหลอนและใจหดหู่ ซึมเศร้า
วันพฤหัส ไปงานศพหลานชายของเพื่อนอายุ 38ปีตายด้วยมะเร็งกระเพาะอาหาร
  เห็นมั๊ย ชีวิตเรา
  เราเลยคิดว่า ต้องการทำอะไรที่ยังไม่มีโอกาสทำ เราต้องลงมือทำทันทีแล้วล่ะ
  เพราะชีวิต มัน สั้น นัก นะ เฮ้อ !

ถูกต้องแล้วครับ  เวลามีปัญหา เราไม่สามารถไปแก้ที่คนอื่นในทันที แต่เราสามารถแก้ที่ตัวเราก่อนได้  หยุดอารมณ์ของเรา แล้วใช้ปัญญา ใช้ความอดทน และเวลาค่อยๆ แก้คนอื่น  ยินดีด้วยครับที่เข้าใจกันดีแล้วครับ

ชีวิตมันไม่ได้สั้นครับ  แต่เวลามันไม่รอใคร  ว่าแต่จะลงมือทำอะไรก่อนดีละครับ     

[lonely]

  เราชอบเวลาที่คุณgai เขียนจัง อ่านแล้วเข้าใจและมองเห็นภาพเลยล่ะ

 เอ...แล้วตอนนี้แต่ละชีวิตของคนใน htg เป็นอย่างไรบ้างอยากรู้จังมีเวลาที่จะ diy กันตอนใหน ทานข้าวกันอย่างไร

และที่สำคัญ เวลาที่กำลัง diy นี่ มีคนมานั่งข้างๆดูด้วยได้อ๊ะเปล่า หรือว่าต้องเงียบเลย

[gai]

ขอบคุณครับ  ที่จริงสิ่งที่ผมเขียนเราทุกคนรู้ครับ แต่ว่าเพราะอัตตา ทำให้เราลืม ถ้าเราฝึกตัวเองไม่ให้เข้าข้างตัวเองมากเกินไป อัตตาลดลง มันก็เห็นเองครับ

ลองอ่านอันนี้ดูนะครับ มันเป็นความจริงที่เรามักจะเป็นเหมือนที่ข้อที่ 9 และข้อสุดท้ายเขียนไว้ครับ


กฏของการเป็นมนุษย์

เชรี คาร์เตอร์ สก็อต (เขียน)
จากหนังสือ "พลังแห่งชีวิต"

1. คุณจะได้รับร่างกาย .คุณอาจจะชอบหรือเกลียดมัน .   มันจะอยู่กับคุณไปต่อจากนี้ไปตลอดชีวิต

2. คุณจะได้เรียนรู้บทเรียน . คุณได้ลงชื่อสมัครเรียนเต็มเวลา .  ในโรงเรียนที่ไม่มีแบบแผน ชื่อว่า "โรงเรียนชีวิต" ทุกๆ วันในโรงเรียน
แห่งนี้คุณอาจจะชอบ . หรืออาจคิดว่ามันไร้สาระหรือโง่เง่า

3. ไม่มีความผิด มีแต่บทเรียน . กระบวนการในการเติบโต .  คือ . การลองผิดลองถูก การทดลอง การทดลองที่ "ล้มเหลว"
ถือเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่มีความสำคัญมากพอๆ กับการทดลองที่"ได้ผล" อย่างสมบูรณ์

4. บทเรียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกว่าจะเรียนรู้ .คุณจะได้รับ  บทเรียนหลายๆ รูปแบบจนกว่าคุณจะได้ เรียนรู้มัน . เมื่อคุณเรียนรู้
แล้วคุณจะได้ศึกษาบทเรียนอื่นๆ ต่อไป

5. การเรียนรู้ไม่มีวันจบ .ชีวิตคุณจะเต็มไปด้วยบทเรียน    ถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่จะต้องมีบทเรียนให้เรียนรู้

6. "ที่นั่น" ไม่ได้ดีกว่า "ที่นี่" .เมื่อ"ที่นั่น"ของคุณกลายเป็น"ที่นี่" .คุณก็จะมาถึง"ที่นั่น"อีกแห่งหนึ่งที่ดูดีกว่า"ที่นี่"ไปเรื่อยๆ

7. คนอื่นคือกระจกส่องตัวคุณ .คุณไม่สามารถรักหรือเกลียดบางอย่างเกี่ยวกับผู้อื่น . ถ้ามันไม่ได้สะท้อนบางอย่างที่
คุณรักหรือเกลียดเกี่ยวกับตัวคุณ

8. ชีวิตคุณขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง .คุณมีเครื่องมือทุกชนิด และทรัพยากรทุกอย่างที่คุณต้องการ .คุณจะเลือกใช้มันอย่างไร
ขึ้นอยู่กับตัวคุณ .... คุณเป็นคนเลือก

9. คำตอบอยู่ในตัวคุณเอง . คำตอบเกี่ยวกับชีวิตมีอยู่ในตัวคุณเอง . สิ่งเดียวที่คุณควรทำคือ มอง ฟังและไว้วางใจ

10. คุณจะลืมกฏทั้งหมดนี้ .....

[lonely]

  อ่านยากจัง แฮ่ๆ  :cry2หรือว่าสมองเราน้อยนิด อิอิ

[post-girl]

ขอบคุณครับ  ที่จริงสิ่งที่ผมเขียนเราทุกคนรู้ครับ แต่ว่าเพราะอัตตา ทำให้เราลืม ถ้าเราฝึกตัวเองไม่ให้เข้าข้างตัวเองมากเกินไป อัตตาลดลง มันก็เห็นเองครับ

ลองอ่านอันนี้ดูนะครับ มันเป็นความจริงที่เรามักจะเป็นเหมือนที่ข้อที่ 9 และข้อสุดท้ายเขียนไว้ครับ


กฏของการเป็นมนุษย์

เชรี คาร์เตอร์ สก็อต (เขียน)
จากหนังสือ "พลังแห่งชีวิต"

1. คุณจะได้รับร่างกาย .คุณอาจจะชอบหรือเกลียดมัน .   มันจะอยู่กับคุณไปต่อจากนี้ไปตลอดชีวิต

2. คุณจะได้เรียนรู้บทเรียน . คุณได้ลงชื่อสมัครเรียนเต็มเวลา .  ในโรงเรียนที่ไม่มีแบบแผน ชื่อว่า "โรงเรียนชีวิต" ทุกๆ วันในโรงเรียน
แห่งนี้คุณอาจจะชอบ . หรืออาจคิดว่ามันไร้สาระหรือโง่เง่า

3. ไม่มีความผิด มีแต่บทเรียน . กระบวนการในการเติบโต .  คือ . การลองผิดลองถูก การทดลอง การทดลองที่ "ล้มเหลว"
ถือเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่มีความสำคัญมากพอๆ กับการทดลองที่"ได้ผล" อย่างสมบูรณ์

4. บทเรียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกว่าจะเรียนรู้ .คุณจะได้รับ  บทเรียนหลายๆ รูปแบบจนกว่าคุณจะได้ เรียนรู้มัน . เมื่อคุณเรียนรู้
แล้วคุณจะได้ศึกษาบทเรียนอื่นๆ ต่อไป

5. การเรียนรู้ไม่มีวันจบ .ชีวิตคุณจะเต็มไปด้วยบทเรียน    ถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่จะต้องมีบทเรียนให้เรียนรู้

6. "ที่นั่น" ไม่ได้ดีกว่า "ที่นี่" .เมื่อ"ที่นั่น"ของคุณกลายเป็น"ที่นี่" .คุณก็จะมาถึง"ที่นั่น"อีกแห่งหนึ่งที่ดูดีกว่า"ที่นี่"ไปเรื่อยๆ

7. คนอื่นคือกระจกส่องตัวคุณ .คุณไม่สามารถรักหรือเกลียดบางอย่างเกี่ยวกับผู้อื่น . ถ้ามันไม่ได้สะท้อนบางอย่างที่
คุณรักหรือเกลียดเกี่ยวกับตัวคุณ

8. ชีวิตคุณขึ้นอยู่กับตัวคุณเอง .คุณมีเครื่องมือทุกชนิด และทรัพยากรทุกอย่างที่คุณต้องการ .คุณจะเลือกใช้มันอย่างไร
ขึ้นอยู่กับตัวคุณ .... คุณเป็นคนเลือก

9. คำตอบอยู่ในตัวคุณเอง . คำตอบเกี่ยวกับชีวิตมีอยู่ในตัวคุณเอง . สิ่งเดียวที่คุณควรทำคือ มอง ฟังและไว้วางใจ

10. คุณจะลืมกฏทั้งหมดนี้ .....

 
ตามอ่านของคุณ gai มาเยอะแล้ว ยังงี้ พอมีชื่อหน้งสือดีๆ เล่มไหนก็ได้แนะนำบ้างเปล่า
ไม่เอาภาษาอังกฤษนะคะ แปลไม่ออกคะ่

อ่านหน้งสือมาแล้วไ่ม่ต่ำกว่า 1,000 เล่ม  !!!!!!!!!     

[gai]

อืมมม ต้องขออภัยด้วยครับ ผมไม่ใช่นักอ่านเลยครับ  แต่ผมสนใจค้นคว้าเฉพาะที่ผมสนใจ และผมชอบประมวลความคิดมากกว่าการอ่าน

หนังสือที่ผมอ่านมีไม่ีมากเลยจริงๆ  อาจเป็นเพราะตอนเด็กผมอ่านมามาก  ตอนเรียนผมอ่านหนังสีอเยอะ โดยเฉพาะหนังสือนอกตำราเรียนที่เกี่ยวข้องกับวิทยาการ  พอโตมา เห็นหนังสือ ผมอ่านแค่บทนำ ส่วนใหญ่หาหนังสือที่เรียกความสนใจผมได้ไม่มากเลยครับ  ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ที่แนะนำให้ไม่ได้

[meine 69]

  ที่ว่า 1,000 กว่าเล่มนี่ รวมขายหัวเราะ กับซุบซิบดาราด้วยอ่ะป่าวจ๊ะ   

  เค้าว่ากันว่า ชีวิตนี้  ให้อ่านหนังสือธรรมะ  อย่างน้อยปีละ 1 เล่ม       ไม่รู้ว่าเพื่อนสมาชิกทำกันได้ป่าว 
 
  ตอนนี้ กำลังอ่านเล่มนี้อยู่ค่ะ  " รู้เท่านี้ ก็พอแล้ว!   (พาตัวใจกลับบ้านกันเถิด) "   ของคุณศุภวรรณ  พิพัฒพรรณวงศ์ กรีน  ค่ะ   เค้าพิมพ์หน้าปกว่า  " ความรู้หยิบมือหนึ่งที่จะช่วยให้คุณไม่เสียชาติเกิด "

   และอีกเล่มที่ดีมาก ๆ คือ  " 7 วิธีตายอย่างสบายใจ " ค่ะ 

7 วิธีต่อไปนี้ ใช้ได้กับคนที่เหลือเวลาในชีวิตไม่ต่ำกว่า 1 วัน กับ 1 คืนขึ้นไป หากเหลือเวลาน้อยกว่านั้นคงอ่านไม่ทัน  หรือทำความเข้าใจไม่ถูก หรือมีแก่ใจซักซ้อมไม่ได้

7 วิธีต่อไปนี้  ไม่ได้มีไว้ให้คนที่รู้ตัวว่ากำลังจะตายเท่านั้น  แต่ยังเหมาะสำหรับคนที่ไม่คิดว่ากำลังจะตายเร็ว ๆ นี้ด้วย

7 วิธีต่อไปนี้ เหมาะแม้สำหรับคนที่กำลังคิดจะฆ่าตัวตาย และอยากเตรียมใจพร้อมรับความตายโดยปราศจากความกระวนกระวาย  เพราะทุกวิธีไม่มีคำขอร้องให้ใครอยู่ต่อ  มีแต่การนำเสนอข้อเท็จจริงสำหรับเตรียมใจก่อนตายสถานเดียว

7 วิธีต่อไปนี้  จะยืนพื้นอยู่บนความสามารถทำได้จริง ไม่ว่าคุณจะเชื่อเกี่ยวกับชีวิตหลังความตายอย่างไร  เราจะหยุดกันแค่ที่การได้ตายอย่างสบายใจ อันควรเป็นยอดปรารถนาสุดท้ายของชีวิต  ส่วนความจริงที่ปรากฏหลังตายจะตรงหรือไม่ตรงกับความเชื่อของใครค่อยปล่อยให้รู้เฉพาะตน

7 วิธีต่อไปนี้  เพียงข้อใดข้อหนึ่งที่คุณทำได้ ก็พอเชื่อว่าคุณจะสบายใจในขณะเผชิญหน้ากันความตาย  และหากทำได้มากกว่า หนึ่งข้อ ก็เป็นประกันได้ว่าไม่ใช่แค่สบายใจอย่างเดียว ความตายของคุณจะฝากรอยยิ้มไว้ให้โลกดูด้วยความประทับใจไปอีกนานที่เดียว

   ใครอยากอ่านเนื้อหาข้างใน ก้อบอกได้นะคะ  จัดไป   

[lonely]

  คุณ 69
  แต่ก่อนก้ออ่านนะหนังสือแนวนี้ พอมาตอนนี้ วัยกลับ มาอ่านนวนิยาย บ้าง ของกิ่งฉัตรบ้าง หรือใสๆแบบความรู้สึกดี่เรียกว่ารัก อะไร ประมาณนี้

 มันทำให้เพลิดเพลินและหลับง่ายขึ้น

จนโดนคนข้างตัวบอกว่า .." นี่ จะทำด๊อกเตอร์หรอ อ่านเอาจริงเอาจัง " ฮ่าๆๆๆ
 
  แต่คุณ gai นี่ ยิ่งกว่าอ่านหนังสือ 1000 เล่ม น๊า....

[meine 69]

  เมื่อก่อนก้ออ่านแนวนั้นแหละค่ะ คุณ lonely  แต่....  ตั้งแต่มีครอบครัวเนี่ย ต้องเอาธรรมะเข้าข่ม  พระท่านว่า อย่าไปยึดติด  สามีน่ะอยู่ในบ้านก้อคือสามีเรา  แต่พอเค้าก้าวขาออกนอกบ้านปุ๊บ ก้อกลายเป็นคนอื่นปั๊บ  ถ้าเรามัวไปใส่ใจ ว่าเค้าไปไหน ไปกับใคร ตอนเที่ยงจะกินข้าวกับใคร วันนี้โทรหาผู้หญิงที่ไหนรึป่าว   อันนี้จะยิ่งทำให้เครียดและก้อเป็นทุกข์ป่าว ๆ             ก้องี้แหละค่ะ  ตามชื่อกระทู้คุณ lonely เลยค่ะ   ชีวิตคือชีวิต   


    และชีวิตจริง โหดร้ายกว่าที่เราคิดไว้เยอะค่ะ     

[lonely]

  จริงด้วย แต่ก่อนเราพะวงกับคนข้างกายมาก ว่าเค้าจะไปกิ๊กกั๊ก กับใคร พอกลางคืนก้อไปสังสรรค์ เราอยู่กับลูก พอมาตอนนี้ ลูกโตแล้ว มีเวลาดูแลตัวเองมากขึ้น อิอิ

  สามีโคตร หวง สุดๆเลย ฮ่าๆๆๆ กรรมตามคนข้างกาย เราเลยต้องแกล้งให้แก ห่วง และหวง บ่อยๆ

  ก้อนะ คุณ 69 ชีวิตมันคือชีวิตจริงๆ ที่เอาแน่นอนไม่ได้ แต่ก่อนทุกข์เพราะเค้า ..ตอนนี้เค้าจะมาทุกข์เพราะเราทำไม ก้อม่าย- ฮู้.....

[gai]

เมื่อไร คนข้างกายผมจะคิดได้เหมือนคุณ มาย69 กับคุณ โล้นลี่ ก็ไม่รู้     

ไม่มีใครทำร้ายเรามากเท่ากับเราทำร้ายตัวเราเอง โดยเฉพาะ ความคิดของเรา ทำร้ายเราได้สาหัสยิ่งนัก     

[post-girl]

ไม่มีใครทำร้ายเรามากเท่ากับเราทำร้ายตัวเราเอง โดยเฉพาะ ความคิดของเรา ทำร้ายเราได้สาหัสยิ่งนัก     

คำนี้น่ะจริง ไม่ว่าเล่มไหน ๆ ก็จะบอกอย่างนั้น

อย่างคุณ gai เนี่ย ถ้าเรียกว่า ไม่ได้อ่านมาก ก็เป็นคนที่ เรียบเรียงคำพูดได้ดีมาก 
ไม่เชื่อหรอกว่า อ่านมาน้อย แต่ว่าแนะนำว่า เล่มไหนดีกว่า ไม่ได้
เพราะ.......ดีทุกเล่ม
ดีต่างกันไป แต่ละบท แล้วค่อยๆ เอามารวมๆ กัน เป็นตัวคุณ gai   
จิงนะ เพราะตามอ่านกระทู้มา รู้แล้ว ว่า เป็นคนที่อ่านหน้งสือมาก
อ่านแล้ว คารม ยังดีอีกต่างหาก 

[gai]

คุณ post girl จริงๆ ครับ ผมอ่านหนังสือไม่มากจริงๆ  และสิ่งที่ผมพูด ส่วนใหญ่ผมคิดขึ้น จากการรับรู้  อย่างคำที่ผมเขียนแล้วคุณบอกว่า หนังสือเล่มไหนก็เขียน ผมไม่เคยเห็นเลยครับ ผมเชี่อของผมจากการรับรู้ในหลายๆ ด้าน  และผมก็เขียนจากความเข้าใจของผมเอง
หนังสือที่ผมอ่านนั้นมีเหมือนกันครับ แต่ว่าปีนึงอ่านสัก 3-4 เล่มเอง  แต่เชื่อมั้ยครับว่า หลังอ่านผมคุยกับคนที่อ่านมาหลายคน ส่วนใหญ่ไม่มีใครรับรู้เหมือนผมเลย  ผมเองก็ยังแปลกใจ  หนังสือเล่มล่าสุดที่ผมอ่าน และประทับใจ กลับกลายเป็นหนังสือที่ขายไม่ออก ราคาใน อินเตอร์เน็ตถูกเหมือนให้ปล่าว  ผมจำชื่อหนังสือไม่ได้ ตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้าน ไว้กลับไปจะไปค้นมาดูครับ

[lonely]

  จริงค่ะ บางทีการอ่านไม่ได้ช่วยเรากลั่นกรองเท่าความคิดของเราเอง ความคิดเรานี่ มีคนสอนเราบ่อยๆว่า ให้เราคิดบวก เข้าไว้ ถ้าช่วงใหนที่เราคิดลบ ใจเราจะไม่เป็นสุข
 กระวนกระวาย และจะไม่สบายใจจริงๆคะ

[gai]

  จริงค่ะ บางทีการอ่านไม่ได้ช่วยเรากลั่นกรองเท่าความคิดของเราเอง ความคิดเรานี่ มีคนสอนเราบ่อยๆว่า ให้เราคิดบวก เข้าไว้ ถ้าช่วงใหนที่เราคิดลบ ใจเราจะไม่เป็นสุข
 กระวนกระวาย และจะไม่สบายใจจริงๆคะ

ต้องเข้าใจนะครับ ว่าการอ่านนั้นดี แต่ว่าจะอ่านยังไง อ่านแล้วเชี่อเลย อ่านแล้วผ่านไปจำไม่ได้ หรือว่าอ่านแล้วคิดต่อ ซึ่งเป็นหลักการธรรมอันนึงของพุทธ  นอกจากนั้น บางทีการคิดจะไม่จำกัดอยู่แค่ในตัวหนังสือที่เขาเขียน  แต่ว่าเราอาจจะมองลึกไปกว่านั้น   อย่างที่มีกระทู้ข้างบนพูดถึงเรีึองการอ่านนิยาย  ผมไม่ค่อยอ่านนิยาย แต่ก็มีบ้าง เวลาผมอ่านผมจะไม่ได้อ่านแต่เนื้อเรื่อง แต่ผมจะพยายามรับรู้ถึงความเป็นไปของเหตุการณ์  พยายามรับรู้ถึงนิสัยของตัวละคร บางอย่างก็ไม่น่าเชี่อ บางอย่างก็น่าคิด แม้แต่เรี่องบางเรื่องที่เป็นเรื่องเก่า ก็ให้ความรู้ผม เกี่ยวกับสภาพการเ็ป็นอยู่ สภาพสังคม แม้แต่การเมืองในสมัยนั้น  ตัวละครบางตัวถูกวางว่าเป็น พระเอก นางเอก ซึ่งจะดูดีไปหมด  แต่บางทีผมก็มองเห็นอีกด้านหนึ่งของตัวละครนั้น  แม้แต่ตัวละครร้าย เราก็อาจจะมองเห็นด้านดีของเขาได้ ถ้าเราอ่านแล้วคิดครับ

[lonely]

  ไอ้เราอ่านนิยายเอาสนุก พอมาอ่านความคิดของคุณ gai แล้ว อายม้วนเลยค่ะ ว่าเราอ่านเสียตังค์นะ เพราะเป็นคนไม่คิด และไม่จำเลย เคยซื้อนวนิยายซ้ำกันบ่อยๆก้อไม่ใช่เพราะไม่จำหรอกหรือ
   เอาใหม่ ทีนี้อ่านต้องมานั่งวิเคราะห์เจาะลึกแล้วล่ะ ไม่งั้นเสียดาย ที่รู้จักนักอ่านตัวจริง แต่ไม่เก็บเอามาทำตาม
  คุณ gai แล้ว เราจะมีความสุขมั๊ยกับการที่เราได้คิดถึงใครสักคน ที่ไม่มีโอกาสจะเจอเลย ตอนนี้กำลังตั้งใจทำตามความคิดนั้น เพื่อให้ตัวเองมีความสุข ไม่งั้น เค้าจะเรียกว่า
             "  ชีวิต หรอก รึ "

[gai]

มีคนเคยบอกผมว่า นิยาย ก็คือ เรื่องจริง  คนเขียนนิยายมักจะเอาตัวบุคคลจริงๆ ที่ได้เจอ ได้สัมผัส มาสร้างเรื่องขึ้น มีการใส่ความคิด จินตนาการ ของผู้เขียนเข้าไปในตัวละครเหล่านั้น  ทุกเรื่องมักจะมีแกนของความคิดที่ผู้เขียนต้องการสื่อให้ผู้อ่านได้รับรู้ แง่มุมของชีวิต  ส่วนจะลึกลับซับซ้อนมากแค่ไหน ขึ้นกับความสามารถในการจินตนาการและการผูกเรื่องของผู้เขียน  เวลาอ่านผมถึงชอบเรียนรู้คนและความคิดในเรื่องนั้นๆ  ผมเป็นคนชอบเรื่องเก่าๆ มันทำให้ผมได้รับรู้ถึง ความแตกต่าง และความคล้ายคลึง ในทางความคิดของคนต่างยุค  มันทำให้ผมมองเห็นว่า ความเชื่อของเรานั้น มันถูกหล่อหลอมขึ้น  บางอย่างมันก็ไม่ใช่สัจจธรรม มันเป็นแค่ความเชี่อที่ฝังลึก  และถ้าเราวางมันลงได้ เราก็จะมองเห็นแง่มุมอื่นๆ และเข้าใจในบุคคลต่างเผ่าพันธ์ ต่างศาสนา ต่างความคิด ได้มากขึ้นครับ

ผมไม่แน่ใจว่า คุณ lonely คิดถึงคนคนนั้นในแง่มุมไหนบ้าง  ความทุกข์ กับความสุข มันคีอ สิ่งเดียวกัน เราเองต่างหากเป็นผู้แบ่งแยก เราอีกนั่นแหละ เป็นผู้กำหนดให้ตัวเราทุกข์ หรือ สุข  ถ้าเราตัดสัมผัสนั้นออกไปได้ เราก็จะไร้ทุกข์และก็อาจจะไร้สุข  ลองจินตนาการดูนะครับ ว่าถ้าคนๆ หนึ่ง พิการทางการรับรู้รส  กินอะไรก็แยกไม่ออกว่า หวาน เปรี้ยว เผ็ด ขมฯ  ความทุกข์กับความสุขของคนๆ นี้ ก็จะมีแต่ความอิ่มกับความหิว  ความสุขและความทุกข์จากรสชาดของอาหารจะหมดไป  ต่างกับคนที่สามารถรับรู้รสชาด ที่พอไม่ถูกปากก็จะกินไม่ลง ทั้งๆ ที่หิว กลายเป็นทุกข์ 2 ชั้น  แต่ถ้าอร่อยก็จะกินจนเกินพอดี มีความสุขกับการรับรสชาด แต่สุดท้ายก็ไปมีปัญหาด้านสุขภาพเกิดทุกข์อีก  ถ้าเราสามารถตัดความอิ่มกับความหิวไปได้อีก  กินเพื่อความเพียงพอ เพื่อการอยู่รอด เราก็ยิ่งจะตัดทุกข์และสุข ออกไปได้อีกชั้นหนึ่ง  มันก็จะถึงซึ่งการไร้ทุกข์และไร้สุขจากการกิน  พระสงฆ์ที่เคร่งๆ ถึงได้ ฉันรวม (ตัดรสชาด) และฉันเอกา ไงครับ

ความคำนึงถึง ก็เป็นความหิวอย่างหนึ่ง คุณ lonely ต้องแยกแยะเองว่า คุณหิวอะไร และทำอย่างไรถึงจะอิ่ม  ถ้าคุณเข้าใจตัวเอง และตัดได้ ผมว่ามันก็จะพ้นทุกข์  มองให้กว้าง มองหลายมุม จากหลายด้านครับ  ใช้สติและปัญญาของตนเอง  ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน  คนอื่นช่วยได้แค่ให้คำแนะนำ ให้ความช่วยเหลือได้เล็กน้อย  แต่ไม่มีใครสามารถแก้ปัญหาของตัวเรา นอกจากตัวเราเองครับ

[lonely]

   ดีจัง  ที่ได้อ่านแง่มุมคิดคุณ gai มันช่วยได้ระดับหนึ่งและเข้าใจชีวิตมากขึ้น เพราะเรามัวแต่ไปยึดติด ต่อแต่นี้ จะพยายามตั้งใจไม่ให้ตัวเองต้องกลับไปทุกขืแบบนั้นอีก
   อยู่กับสิ่งที่เป็น เห็นกับสิ่งที่เจอ ไม่เพ้อฝันไปวันๆ แล้วเราคงจะพบความสุข ที่เราต้องเป็นคนเลือกและกำหนดเอง
   ขอบคุณ มิตรภาพทางอินเตอร์เนต ที่ทำให้เราได้เรียนรู้ว่าชีวิตคือชีวิต และทำให้เราได้รับคำแนะนำที่ดี พร้อมทั้งขอบคุณคุณ gai ที่มอบแง่คิดดีๆให้เสมอๆ

[gai]

ยินดีด้วยครับ ถ้าแนวความคิดของผมได้ช่วยให้ชีวิตคุณ lonely มีคุณภาพที่ดีขึ้น  แต่ผมก็ขอย้ำนิดนึงนะครับว่า มันเป็นแนวความคิด ความเชื่อของผม  อย่างที่เรียนไปก่อนหน้านี้ว่า ผมไม่ใช่ผู้เชียวชาญ ผมไม่เคยบวชเรียน สวดมนต์ก็ไม่ค่อยจะได้ ศีลก็ไม่ได้ถือ ปฏิบัติธรรม ผมก็ไม่เคยไป  แต่ผมยึดความคิดและความเข้าใจที่ผมเคยอ่านมาบ้างเป็นหลัก ผมอ่านแล้วผมคิด กลั่นกรองออกมาเป็นแนวที่ผมเขียน ซึ่งมันออกไปในแนวทางของพุทธนิกาย วชิรญาณ หรือตันตระ ที่ไม่ห้ามมากมายเหมือนกับแนวหินยาน  แนวทางมันออกจะหลุดไปทางที่พุทธบ้านเรายอมรับไม่ค่อยจะได้ เช่น ถ้าคุณสงสัยว่าศีลข้อแรกที่ห้ามฆ่า มันไม่ดีจริงหรือ คุณก็ลองทำดู แต่ต้องทำอย่างมีสติ แล้วศึกษาจากประสบการณ์ว่ามันไม่ดียังไง อะไรทำนองนี้ ซึ่งบางครั้งมันก็ฝืนความรู้สึก เข้าใจยากเหมือนกัน 

แนวความคิดของผม อาจจะช่วยคุณได้บ้าง แต่ขอให้คุณใช้อย่างมีสติไตร่ตรอง  ไม่มีอะไรหรอกครับที่มันถูก หรือ ผิดไปทั้งหมด  บางครั้งมันก็อาจจะใช้ไม่ได้ในบางเรื่อง บางสถานการณ์  และก็อาจจะมีคนที่มีแนวทางที่ดีกว่าผม  ก็ขอให้คุณเปิดใจรับและพิจารณา  พูดง่ายๆ ก็คือ อย่างมงาย เชี่อ และยึดมั่น จนมากเกินไปครับ

[lonely]

     ชีวิตบางทีคิดว่าตอนนี้ดีที่สุดแล้วนะ แต่มาค้นพบตัวเองว่าไม่ใช่
     เราน่าจะได้ทำสิ่งที่มันดีกับชีวิตเราอีกมากกว่าที่เป็นอยู่นี้
     เราจะทำอย่างไรดี
     เราอยากรู้ว่าคู่อื่นจะเป็นเหมือนเรามั๊ยน๊า...ที่เวลาจะไปใหนซักที่
     ที่เราจะไปโดยไม่มีเค้าไปด้วย แล้วเราต้องขออนุญาติเค้า
     ถ้าเค้าอนุญาติก้อได้ไป...
     แต่...ถ้าเค้าไม่อนุญาติ...เราก้อไม่มีสิทธิ์ไปใหนทั้งสิ้น........
      ...............ชีวิตเรา.....คงต้องขึ้นอยู่กับเค้า ไปทั้งชีวิต.........(เศร้าจัง)

[gai]

เมื่อวาน เดินผ่านแผงหนังสือ เตะตาเล่มนึงเลยซี้อมาอ่าน อ่านแล้วถูกใจ ก็เลยเอามาบอกต่อครับ  ลองดูว่าจะถูกใจเพื่อนๆ หรือไม่ แนะนำว่า ค่อยๆ อ่าน และคิดตาม หรือจะให้ดีคิดต่อยอดด้วยนะครับ  ผมว่ามันให้ข้อสรุป และ แนวทางแก้ปัญหาของตัวเราเองได้ดีทีเดียว
หนังสือของ วิน เอี่ยมอ่อง  ชือ รู้แล้วเหยียบไว้
ลองไปหาอ่านดูนะครับ

[post-girl]

     ชีวิตบางทีคิดว่าตอนนี้ดีที่สุดแล้วนะ แต่มาค้นพบตัวเองว่าไม่ใช่
     เราน่าจะได้ทำสิ่งที่มันดีกับชีวิตเราอีกมากกว่าที่เป็นอยู่นี้
     เราจะทำอย่างไรดี
     เราอยากรู้ว่าคู่อื่นจะเป็นเหมือนเรามั๊ยน๊า...ที่เวลาจะไปใหนซักที่
     ที่เราจะไปโดยไม่มีเค้าไปด้วย แล้วเราต้องขออนุญาติเค้า
     ถ้าเค้าอนุญาติก้อได้ไป...
     แต่...ถ้าเค้าไม่อนุญาติ...เราก้อไม่มีสิทธิ์ไปใหนทั้งสิ้น........
      ...............ชีวิตเรา.....คงต้องขึ้นอยู่กับเค้า ไปทั้งชีวิต.........(เศร้าจัง)

โถ่ๆๆๆ อ่านแล้ว ไม่ต้องท้อ
เราเองยัง  เวลาถามอะไร
แฟนต้องตอบว่า
...ไป 3 คน..(คือ รวมลูก อีก 1 คน)

ขนาดจะไปซื้อของ diy น่ะ คิดดูนะ ว่า มันพะรุงพะรังแค่ไหน
ทั้ง อุ้มลูก ดูลูก ถือหม้อแปลง แท่น ฯลฯ
ของไม่ครบ ต้องไป ณัฐพงษ์,บ้านหม้อ อีกรอบ
ก็ต้อง..ไป 3 คน..
เวลาไปไหน บางทีเราก็เหนื่อย อยากพัก แต่ว่าไม่ได้
จะตายอยู่แล้ว เป็นหอบหืด...ไปไม่ได้ (เราป่วยพอดี ขอนอนพักได้มั้ย)

ขนาดจะไปหาครูพี่เลี้ยง คุณครีเอท..ยังต้อง
..ไป 3 คน..
เราต้องบอกว่า ไม่ได้  เดี๋ยวลูกไปทำหลอดเขาแตก เลยไม่ได้ไปซักที
กว่าจะเสร็จเป็นตัว มีครู nim อาสาโทรมาหา ที่บ้าน ว่าจะมาสอนให้ที่บ้านเลย
เพราะ...ต้องไป 3 คน...

งาน Bav ปีนี้ ไม่ได้ไปเดินอย่างเดียว แต่ไป ขายขาตั้งด้วย
แรกๆ  แฟนยังบอก ไป 3 คน (แล้วจะขายยังไง..วะ..)

ไป 3 คน
ไป 3 คน
ไป 3 คน....   คำนี้ ไม่ต้องถาม ยังรู้คำตอบเลย

ไม่เชื่อ ..ถามคนที่เขาเห็นภาพนี้
พ่อ อุ้มลูก
แม่ถือของพะรุงพะรัง
เดินหาของ.....ไป 3 คน (ท่องให้ขึ้นใจ ไม่ต้องถาม  )

[meine 69]

 
    ฮ่า ฮ่า ฮ่า   นี่แหละที่เขาเรียกกันว่า  "ครอบครัว"     


  ดีออก  ไปหลาย ๆ คนได้ไม่เหงา   

 
  ...ไป 3 คน..(คือ รวมลูก อีก 1 คน)     

[Create_Lek]

 อ้าว... หลงมากระทู้ผู้หญิง เค้าคุยกัน 

[post-girl]

 
    ฮ่า ฮ่า ฮ่า   นี่แหละที่เขาเรียกกันว่า  "ครอบครัว"     


  ดีออก  ไปหลาย ๆ ได้ไม่เหงา   

ไม่เหงา จริงๆ
เพราะ ..ไป 3 คน
ลูกวิ่งวุ่นไปทั่ว (งานBav ครั้งที่แล้ว) ไปทำของเขาหล่น
ลำโพงคู่ละเป็นล้าน  ...ลูกวิ่งเข้าไปจับ  
ตกใจ เพราะ..ไป 3 คน..

บางที แฟนอยากได้แผ่น ที่คลองถมกลางคืน เราอยากนอนกับลูก
แต่ ต้อง ..ไป 3 คน
ไม่ไป โดน ว่าอีก ว่าผิดสัญญา(ไปสัญญาตอนไหนไม่รู้  ) ลืมอะ 
เดินไป จะหลับไป  ลูกหลับไปแล้ว อุ้มไปด้วย
ถ้าไม่ไป ก็ ..งอน..ผู้ชายงอน น่ะ มันน่าดูที่ไหน       

และ เนต ก็ ต้อง..เล่น 3 คน         เลยเหมือนเรา ขยันอ่าน diy 
แต่จริงๆ แล้ว..เล่น หน้าคอมอยู่ 3 คน   

ว่าแล้ว กระทู้นี้ แฟนจะมาเล่น มาอ่านด้วย ตอนไหนไม่รู้นะ
..เพราะ เล่นเนต 3 คน   

[meine 69]

  เอาน่า  คิดชะว่า เค้ารักเราก้อแล้วกัน  ไปไหน ทำอะไร เค้าก้ออยากทำด้วย  อยากให้เราร่วมด้วย  

 ถ้าเกิดเค้าไม่ใส่ใจ     ...   อยากทำอะไร  อยากไปไหน เชิญ  ไม่สนขึ้นมาล่ะก้อ ทีนี้ล่ะ    เด๋วจะมานั่งน้อยใจ  ว่าทำไม เค้าไม่สนใจอีก 

เฮ้อ นี่แหละผู้หญิง


   และ... ชีวิตคือชีวิต 

[lonely]

  คุณpost อ่านแล้วคิดภาพออกเลย เรา3 คน ฮิฮิ มีลูกกวนตัว มี ผัว กวนใจ ฮ่าๆๆๆ
 ดีจะตายไป...ไปใหน หอบไปหมด ไอ้เรารึ สามีนี่ ลูกไม่เคยเอาเลย ไม่เคยช่วยเลี้ยงด้วยมีแต่จะผลิตอย่างเดียว ฮ่าๆๆๆ

ตอนนี้ดีหน่อยลูกๆโตหมดแล้วค๊า...
กลายมาเป็นสาว (น้อยหน่อย) อีกครั้ง...ชีวิตมีคุณค่าอีกเยอะๆๆ

  แต่ก้อนะ ชีวิตมักไม่สมบูรณ์แบบทุกอย่างหรอกค่ะ

  รักคนที่ไม่ได้อยู่ด้วย..     แต่คนที่อยู่ด้วย เรากับไม่รัก....

[gai]

กระทู้นี้เป็นขวัญใจเลย!!! นี้มีผู้ตอบครบ ร้อยพอดี อยากจะให้รางวัลเจ้าของกระทู้  แต่ต้องตามไปเอาที่อุบลฯแล้วละครับ...
 

เอ แล้วถ้าผมผ่านไปอุบลฯ จะไปรับรางวัลแทนได้มั้ยครับ 

[ใหญ่]

  รักคนที่ไม่ได้อยู่ด้วย..     แต่คนที่อยู่ด้วย เรากับไม่รัก....

เคยเจอไหม  อยู่กับคนที่เราไม่รัก แต่เค้ารักเราน่ะ  มีความสุขมากกว่าอยู่กับคนที่เรารัก  แต่เค้าไม่เคยรักเรา  ดีแต่สร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้เสมอๆ

ถ้าเป็นผม  ผมเลือกแบบแรกดีกว่าครับ เพราะอย่างน้อย เค้าก็ยังเทคแคร์  ดูแลเอาใจใส่เราครับ

[lonely]

  เหมือนเราตอนนี้ เราอยู่กับคนที่เค้ารักเรา แต่เราไม่ได้รักเค้า มันก้อนะ ทำใจ พยายามตั้งใจ ทาม-จาย-ให้รักเค้าอยู่ค่ะ

  อ้อ บ้านเราไม่ไกลจากอุบล แค่ 300 กว่ากิโล เดี๋ยว จา ไป อาว ของขวัญนะ ฮ่าๆๆๆ

[post-girl]

  รักคนที่ไม่ได้อยู่ด้วย..     แต่คนที่อยู่ด้วย เรากับไม่รัก....

เคยเจอไหม  อยู่กับคนที่เราไม่รัก แต่เค้ารักเราน่ะ  มีความสุขมากกว่าอยู่กับคนที่เรารัก  แต่เค้าไม่เคยรักเรา  ดีแต่สร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้เสมอๆ

ถ้าเป็นผม  ผมเลือกแบบแรกดีกว่าครับ เพราะอย่างน้อย เค้าก็ยังเทคแคร์  ดูแลเอาใจใส่เราครับ

คิดเหมือนกันเลยค่ะผู้กอง แค่คำว่า
เพราะอย่างน้อย เค้าก็ยังเทคแคร์  ดูแลเอาใจใส่เรา  คำนี้ก็พอแล้ว
แม่เคยถามเราว่า
-มีใครเคยซักผ้าให้เราบ้าง นอกจากแม่ และ สามี
-มีใครเคย รอเรากินข้าวบ้างนอกจาก แม่  และสามี
-มีใครสามารถเลี้ยงลูกให้เราได้ดี เท่า สามีเราบ้าง
ฯลฯ

แม่สอนว่า
**ขวัญกับเรียม รักกันจนวันตาย เพราะ ดันตายซะก่อนอยู่ด้วยกัน** 
ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ อยู่ที่ตัวเราต่างหากที่จะ ทำชีวิตให้อยู่ได้ยังไง

เพราะชีวิต คือ ชีวิต "จริง" ค่ะ คุณ โลนลี่

[lonely]

   เอ..ที่อุบล ทำไม ปล่อยให้คน นอนเหง่า ได้คนเดียวนี่ เป็นไปได้อย่างไร

   บ้านเรา ก้อเข้า หนาวววว เหมือนกัน

  แฮ่ๆๆประเทศไทยเหมือนกัลลล มันก้อหนาวเหมือนกันนั่นแหละโน๊ะ

[lonely]

  เหมือนกัน เติบโตมาในวิถีชีวิตของคนตอนเหนือเกือบกลาง ชีวิตวัยเด็กก้อดี วิ่งเล่นตามพื้นดิน ปั้นดินเหนียว ยิงหนังสติ๊ก ตกปลา ตามประสา พอมาอายุ 15ปี เกิดวิกฤติทางครอบครัว เตี่ยโดนลอบยิง ต้องย้ายมาอยู่ที่อีสาน จนบัดนี้ กลายสภาพเป็นคนอีสานไปแย๊ววว....
   ชีวิตเรา มัน ยิ่งกว่านิยายอีกนะ   ดีแต่ตอนนี้ มีที่ปรึกษา ชั้นเซียน คอยให้กำลังใจ และที่สำคัญ มีพี่ๆน้องๆ เพื่อนๆใน htg ได้ให้คำแนะนำ
จนไม่คิดว่า เออ..หนอ ชีวิตเราไม่สิ้น ก้อดิ้นกันไป

[gai]

นี่ละชีวิตจริงๆเลยครับ...
ผมเริ่มต้นทำงานก็ที่ภาคนี้ละ...อากาศหนาวๆ...วังเวงแบบนี้เลย...
ตอนนั้นอายุประมาณ 21 วัยกำลังกิน...กำลังนอน...กำลังเที่ยวเลยแหละ
แต่ไม่มีที่จะเที่ยว บ้านพักที่อยู่ น้ำ-ไฟ ยังไม่มีเลย...ได้แต่ กินกับนอน
มาถึงตอนนี้...แม้จะล่วงเลยมาหลายปีแล้ว...ก็ยังมีสภาพเหมือนเดิมไม่มีผืด
หวลคำนึงถีงชีวิตเรา สมัยนี้ข้าราชการระดับสูง ทำงานยากลำบากมากเพราะการเมืองมันบีบคั้นยิ่งนัก
คงทนอยู่ในระบบได้อีกไม่นาน...ทำให้คนอื่นมามากแล้ว คงต้องใช้เวลาที่เหลือทำให้ตัวเองบ้างละครับ
 

อ่านแล้วเศร้าใจครับ คนดีๆ ทำงานเพื่อประเทศเพื่อสังคม สั่งสมความดีมาเป็นสิบปี  ต้องมาผจญกับพวกลากตั้งที่ใช้เงิน ใช้อำนาจ เข้ามามีอำนาจ  ผลัดกันเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์ แล้วก็ทิ้งปัญหาให้คนทำงานต้องหาทางแก้  สุดท้ายคนดีๆ ทนไม่ได้ปล่อยให้สังคมตกเป็นของพวกกินชาติ  ใครว่า ประชาธิปไตยดีกว่าอมาตยาธิปไตย ผมไม่เห็นด้วย ไม่ว่าระบบไหนมันก็ดีทั้งนั้น ถ้าได้คนดีบริหาร  ถ้าเรามีประชาธิปไตยทีแท้จริง ได้คนดีมีความรู้มาทำงานเพื่อชาติ มันก็คงไม่เป็นปัญหาอย่างที่ทำให้คุณปลัดต้องท้ออย่างนี้  แต่นี่ระบบเรามันเป็น ธนาธิปไตย ธนบัตรเป็นใหญ่  คนส่วนใหญ่เห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตัวมากกว่าผลประโยชน์ประเทศชาติ  ขนาดผลประโยชน์ส่วนตนเข้ากับต่างชาติ ก็ไปเข้ากับเค้าเป็นปี่เป็นขลุ่ย ลืมผลประโยชน์ของชาติเรากันไปหมด  หรือว่าเรากำลังจะกลายเป็นทาสชาติอื่นกันแล้ว 

[ใหญ่]

นี่ละชีวิตจริงๆเลยครับ...
ผมเริ่มต้นทำงานก็ที่ภาคนี้ละ...อากาศหนาวๆ...วังเวงแบบนี้เลย...
ตอนนั้นอายุประมาณ 21 วัยกำลังกิน...กำลังนอน...กำลังเที่ยวเลยแหละ
แต่ไม่มีที่จะเที่ยว บ้านพักที่อยู่ น้ำ-ไฟ ยังไม่มีเลย...ได้แต่ กินกับนอน
มาถึงตอนนี้...แม้จะล่วงเลยมาหลายปีแล้ว...ก็ยังมีสภาพเหมือนเดิมไม่มีผืด
หวลคำนึงถีงชีวิตเรา สมัยนี้ข้าราชการระดับสูง ทำงานยากลำบากมากเพราะการเมืองมันบีบคั้นยิ่งนัก
คงทนอยู่ในระบบได้อีกไม่นาน...ทำให้คนอื่นมามากแล้ว คงต้องใช้เวลาที่เหลือทำให้ตัวเองบ้างละครับ
 

อ่านแล้วเศร้าใจครับ คนดีๆ ทำงานเพื่อประเทศเพื่อสังคม สั่งสมความดีมาเป็นสิบปี  ต้องมาผจญกับพวกลากตั้งที่ใช้เงิน ใช้อำนาจ เข้ามามีอำนาจ  ผลัดกันเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์ แล้วก็ทิ้งปัญหาให้คนทำงานต้องหาทางแก้  สุดท้ายคนดีๆ ทนไม่ได้ปล่อยให้สังคมตกเป็นของพวกกินชาติ  ใครว่า ประชาธิปไตยดีกว่าอมาตยาธิปไตย ผมไม่เห็นด้วย ไม่ว่าระบบไหนมันก็ดีทั้งนั้น ถ้าได้คนดีบริหาร  ถ้าเรามีประชาธิปไตยทีแท้จริง ได้คนดีมีความรู้มาทำงานเพื่อชาติ มันก็คงไม่เป็นปัญหาอย่างที่ทำให้คุณปลัดต้องท้ออย่างนี้  แต่นี่ระบบเรามันเป็น ธนาธิปไตย ธนบัตรเป็นใหญ่  คนส่วนใหญ่เห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตัวมากกว่าผลประโยชน์ประเทศชาติ  ขนาดผลประโยชน์ส่วนตนเข้ากับต่างชาติ ก็ไปเข้ากับเค้าเป็นปี่เป็นขลุ่ย ลืมผลประโยชน์ของชาติเรากันไปหมด  หรือว่าเรากำลังจะกลายเป็นทาสชาติอื่นกันแล้ว 

คนเดี๋ยวนี้  เพื่ออำนาจ และเงินตรา ไม่ว่าเป็นฝ่ายรัฐบาลหรือฝ่ายค้าน บางคนแม้แต่ประเทศชาติตัวเองก็คิดทำลายได้ครับ  ผมเป็นทหาร  เห็นสังคมภายนอก  เห็นข้าราชการพลเรือนอยู่กันแล้วหดหู่ครับ  อย่างที่บอก  การเมืองมีอำนาจมากมาย  ดีที่ทหารยังไม่อ่อนปวกเปียกขนาดนั้น ไม่งั้นก็คงมีวิถีชีวิตรับราชการที่คล้ายคลึงกันครับ 

[gai]

นี่ละชีวิตจริงๆเลยครับ...
ผมเริ่มต้นทำงานก็ที่ภาคนี้ละ...อากาศหนาวๆ...วังเวงแบบนี้เลย...
ตอนนั้นอายุประมาณ 21 วัยกำลังกิน...กำลังนอน...กำลังเที่ยวเลยแหละ
แต่ไม่มีที่จะเที่ยว บ้านพักที่อยู่ น้ำ-ไฟ ยังไม่มีเลย...ได้แต่ กินกับนอน
มาถึงตอนนี้...แม้จะล่วงเลยมาหลายปีแล้ว...ก็ยังมีสภาพเหมือนเดิมไม่มีผืด
หวลคำนึงถีงชีวิตเรา สมัยนี้ข้าราชการระดับสูง ทำงานยากลำบากมากเพราะการเมืองมันบีบคั้นยิ่งนัก
คงทนอยู่ในระบบได้อีกไม่นาน...ทำให้คนอื่นมามากแล้ว คงต้องใช้เวลาที่เหลือทำให้ตัวเองบ้างละครับ
 

อ่านแล้วเศร้าใจครับ คนดีๆ ทำงานเพื่อประเทศเพื่อสังคม สั่งสมความดีมาเป็นสิบปี  ต้องมาผจญกับพวกลากตั้งที่ใช้เงิน ใช้อำนาจ เข้ามามีอำนาจ  ผลัดกันเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์ แล้วก็ทิ้งปัญหาให้คนทำงานต้องหาทางแก้  สุดท้ายคนดีๆ ทนไม่ได้ปล่อยให้สังคมตกเป็นของพวกกินชาติ  ใครว่า ประชาธิปไตยดีกว่าอมาตยาธิปไตย ผมไม่เห็นด้วย ไม่ว่าระบบไหนมันก็ดีทั้งนั้น ถ้าได้คนดีบริหาร  ถ้าเรามีประชาธิปไตยทีแท้จริง ได้คนดีมีความรู้มาทำงานเพื่อชาติ มันก็คงไม่เป็นปัญหาอย่างที่ทำให้คุณปลัดต้องท้ออย่างนี้  แต่นี่ระบบเรามันเป็น ธนาธิปไตย ธนบัตรเป็นใหญ่  คนส่วนใหญ่เห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตัวมากกว่าผลประโยชน์ประเทศชาติ  ขนาดผลประโยชน์ส่วนตนเข้ากับต่างชาติ ก็ไปเข้ากับเค้าเป็นปี่เป็นขลุ่ย ลืมผลประโยชน์ของชาติเรากันไปหมด  หรือว่าเรากำลังจะกลายเป็นทาสชาติอื่นกันแล้ว 

คนเดี๋ยวนี้  เพื่ออำนาจ และเงินตรา ไม่ว่าเป็นฝ่ายรัฐบาลหรือฝ่ายค้าน บางคนแม้แต่ประเทศชาติตัวเองก็คิดทำลายได้ครับ  ผมเป็นทหาร  เห็นสังคมภายนอก  เห็นข้าราชการพลเรือนอยู่กันแล้วหดหู่ครับ  อย่างที่บอก  การเมืองมีอำนาจมากมาย  ดีที่ทหารยังไม่อ่อนปวกเปียกขนาดนั้น ไม่งั้นก็คงมีวิถีชีวิตรับราชการที่คล้ายคลึงกันครับ 

ดีใจครับ ที่ยังมีทหารที่รักชาติ เห็นแก่ประเทศชาติจริงๆ  ไม่ใช่เหลือแต่ทหารรับใช้นักการเมือง หาแต่ประโยชน์ใส่ตัว ขอเป็นกำลังใจให้ครับ   

[lonely]

     อิ อิ เจอคนรักชาติ อีกเยอะเลย เรารักพระเจ้าอยู่หัว

  แต่ เอ...พวกเราจะก้าว ขา ข้างหนึ่ง ใกล้ ตะแรงแกรง หรือเปล่าน๊อ....ฮ่าๆๆๆๆ

  ดีใจที่คุณ gai และคุณ Kron ให้แง่คิดดีๆ งั้นพวกเราต้องช่วย คุณปลัด แล้วล่ะ

 อย่าให้ใครมาทำลาย ปลัด  ดีๆ อีกน๊า ..ค๊า....

 

[lonely]

    ลูกสาว ชอบหนังสือ ธรรมะมากๆๆ เมื่อวานไปร้านหนังสือได้แต่หนังสือ ท่าน ว.วชิร มา4-5 เล่ม แปลกแต่จริง 

    ส่วนเรา (แม่) อ่านแนวนวนิยายประเภท สืบสวน สอบสวน นิยายแปล และเบื่อมากๆ ก้ออ่านแนวเศรษฐกิจบ้าง ถ้าเซ็งมาก อ่านนวนิยาย หวานแหวว ไปเล๊ย

    ชีวิต หนอ ชีวิต

   ไฉนเป็นอย่างนี้.......อิอิ

   กำลังตามหนังสือที่คุณ GAI แนะนำอยู่ค๊า....

[lonely]

   ถ้าเราตั้งความหวังไว้อย่างหนึ่งแล้ว แต่ผลรับมันไม่เป็นดั่งหวัง...........

  เราควร รอ ต่อไปมั๊ย.............

  ที่ไม่เป็นดังหวัง เพราะเราและคนที่เราหวัง มีข้อจำกัด...........

  ไม่เข้าใจว่า ทำไมชีวิตของเรา จึงมีแต่การตั้งความหวัง.............

  และการ รอคอย เท่านั้น........

[gai]

    ลูกสาว ชอบหนังสือ ธรรมะมากๆๆ เมื่อวานไปร้านหนังสือได้แต่หนังสือ ท่าน ว.วชิร มา4-5 เล่ม แปลกแต่จริง 

    ส่วนเรา (แม่) อ่านแนวนวนิยายประเภท สืบสวน สอบสวน นิยายแปล และเบื่อมากๆ ก้ออ่านแนวเศรษฐกิจบ้าง ถ้าเซ็งมาก อ่านนวนิยาย หวานแหวว ไปเล๊ย

    ชีวิต หนอ ชีวิต

   ไฉนเป็นอย่างนี้.......อิอิ

   กำลังตามหนังสือที่คุณ GAI แนะนำอยู่ค๊า....

คุณ lonely ไม่ได้อยู่ใน กทมฯ ใช่มั้ยครับ ไม่รู้ว่าที่จังหวัดที่คุณอยู่จะมีขายหรือปล่าว

[ใหญ่]

การอยู่ในสังคม  มิใช่ว่าจะต้องโอนอ่อนผ่อนตามคนมีอำนาจอยู่ร่ำไป  เช่นกัน มิใช่ว่าต้องแข็งขันกับผู้บังคับบัญชาหรือเพื่อนร่วมงานจนเสียคน  หลักการทางทหาร

....จงแข็งแกร่ง  แต่อย่าแข็งกร้าว

..........จงอ่อนโยน  แต่มิใช่อ่อนแอ

..................อย่ายอมแพ้  กับสิ่งที่ชั่วร้าย

............................อย่ายอมตาย  กับสิ่งที่ไม่คู่ควร


แข็งในสิ่งที่ควรแข็ง  อ่อนในสิ่งที่ควรอ่อน ดีที่สุดครับ   พูดได้  แต่บางทีมันก็ทำไม่ได้ครับ 

[lonely]

   หาเจอแล้วค่ะ หนังสือที่คุณ gai แนะนำ คิดว่าคืนนี้ต้องอ่านให้พยายามจบ แม๊ะ แหม บ้านเราก้อแค่ใกล้กับบ้านคุณปลัดนั่นแหละ ห่างกัน นิ๊ด เดียว 300 กว่า โล เอง ฮ่าๆๆ แต่กับผู้กอง นี่ ไกลโรด..เล๊ย เด้อ..

    ตอนนี้ที่จังหวัดเรา เค้ามีงาน ใหม ประเพณีผูกเสี่ยว เด้อ ค๊า..

[wmm]

แอบอ่านกระทู้นี้ซะนาน ที่แท้คุณ lonely ก็อยู่ที่ๆผมไปบ่อยๆนี่เอง

[lonely]

     บ้านใกล้เรือนเคียง หมู่เฮาเอง

[lonely]

   จังหวัดที่คุณปลัดอยู่ เราเคยไปเที่ยวมาเหมือนกัน สัก 15 ปีที่แล้ว จำได้ว่า ถนนนี่มันเป็นเส้นตรงตลอดเลย

  และไปเที่ยวบึงด้วย จำไม่ได้ว่าบึงอะไร แต่ไปตอนนั้น ยังวัยละอ่อน แต่ ตอนนี้ ละอ่อนน้อยไปหน่อยแย๊ว..

  แล้วคุณปลัด ล่ะ ตอนนี้ที่โน่น เป็น จั๊งได..บ่อ ต้อง เครียด เด้อ...

  DIY ไปเรื่อยๆ เด้อ..

[lonely]

  แล้ว..ตอนนี้มีอ๊ะเปล่า ล่ะ ค๊า..คุณปลัด

 อ้อ  ฝากบอกคุณ gai เมื่อคืนอ่านหนังสือที่แนะนำมา ปรากฎว่าได้ผลแฮะ คนข้างกายเรามีนิสัยเหมือนที่เค้าบอก 

 ปรากฎว่า พอบอกเค้าไป ระเบิด ตูม ใหญ่เลยค่ะ เถียง กันทั้งคืน

 เฮ้อ  ..ชีวิต หนอ ชีวิต  ช่างมีเรื่องให้ชวนทะเลาะกันจนได้ ฮ่าๆๆๆ

 เมื่อคืน กว่าจะนอนได้ เล่นเอา เหงื่อตกเลย แหะๆๆ

[ใหญ่]

  แล้ว..ตอนนี้มีอ๊ะเปล่า ล่ะ ค๊า..คุณปลัด

 อ้อ  ฝากบอกคุณ gai เมื่อคืนอ่านหนังสือที่แนะนำมา ปรากฎว่าได้ผลแฮะ คนข้างกายเรามีนิสัยเหมือนที่เค้าบอก 

 ปรากฎว่า พอบอกเค้าไป ระเบิด ตูม ใหญ่เลยค่ะ เถียง กันทั้งคืน

 เฮ้อ  ..ชีวิต หนอ ชีวิต  ช่างมีเรื่องให้ชวนทะเลาะกันจนได้ ฮ่าๆๆๆ

 เมื่อคืน กว่าจะนอนได้ เล่นเอา เหงื่อตกเลย แหะๆๆ

เบาๆหน่อยก็ได้  อย่าหักโหมจนหมดแรงเดินนะครับ  เหงื่อตกแค่จิ๊บๆ 

[gai]

  แล้ว..ตอนนี้มีอ๊ะเปล่า ล่ะ ค๊า..คุณปลัด

 อ้อ  ฝากบอกคุณ gai เมื่อคืนอ่านหนังสือที่แนะนำมา ปรากฎว่าได้ผลแฮะ คนข้างกายเรามีนิสัยเหมือนที่เค้าบอก 

 ปรากฎว่า พอบอกเค้าไป ระเบิด ตูม ใหญ่เลยค่ะ เถียง กันทั้งคืน

 เฮ้อ  ..ชีวิต หนอ ชีวิต  ช่างมีเรื่องให้ชวนทะเลาะกันจนได้ ฮ่าๆๆๆ

 เมื่อคืน กว่าจะนอนได้ เล่นเอา เหงื่อตกเลย แหะๆๆ

กรรมเวร อ่านยังไง หนังสือสอนให้เรารู้จักชักนำคนอื่นให้คล้อยตามเรา อ่านดูใหม่ดีๆ ครับ มีเทคนิคเยอะ

[-seednew]

พึ่งจบจากการเรียน ตอนนี้ก้อคือ ประตูบานต่อไป   

[lonely]

 ไปเที่ยวเสียหลายวันเลย จริงนะ คุณ gai กรรมเวรจริงๆ คือไปอ่านตอนที่เค้าบอกคนเราจะเร่งทำงานให้เสร็จเมื่อถึงเวลาที่เป็นเส้นตายไง ทีนี้ เราเลยบอกพ่อเจ้าประคูณทูลหัว เพราะแกชอบทำแบบนี้ไง เท่านั้นแหละ งานเข้าเลย โมโหเป็นฟืนเป็นไฟเลย ฮ่าๆๆๆ
  มันมีเทค-กะ-นิค ในการอ่านแล้วนำไปใช้ได้เยอะน๊า..ขอบอก
  คุณ  seed พึ่งเรียนจบ อาไร..

[lonely]

    มีเรื่องบางเรื่องที่เป็นสิ่งดีๆ และอยู่ในความทรงจำที่ดี เราควรต้องเก็บมันเอาไว้ใช่มั๊ย

  เรามีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ มันเป็นเรื่องของพรหมลิขิตและแรงบันดาลใจ

  เราเชื่อแล้วว่า เมื่อเราตั้งใจและอธิฐานอะไรไปและเราสวดมนต์ไหว้พระทุกวัน มันจะเกิดผลดีกับสิ่งที่เราต้องการและอธิฐานไปนั้น

 เราเชื่อแล้วว่า ...คนเราต้องมีวันที่ ฟ้า..เปิดสำหรับเราบ้าง ไม่ว่าวันใดก้อวันหนึ่ง

       ขอเราอย่าท้อ ขอเราให้อดทน..........แม้ระยะเวลาจะยาววววไกลลลลล

[gai]

    มีเรื่องบางเรื่องที่เป็นสิ่งดีๆ และอยู่ในความทรงจำที่ดี เราควรต้องเก็บมันเอาไว้ใช่มั๊ย

  เรามีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ มันเป็นเรื่องของพรหมลิขิตและแรงบันดาลใจ

  เราเชื่อแล้วว่า เมื่อเราตั้งใจและอธิฐานอะไรไปและเราสวดมนต์ไหว้พระทุกวัน มันจะเกิดผลดีกับสิ่งที่เราต้องการและอธิฐานไปนั้น

 เราเชื่อแล้วว่า ...คนเราต้องมีวันที่ ฟ้า..เปิดสำหรับเราบ้าง ไม่ว่าวันใดก้อวันหนึ่ง

       ขอเราอย่าท้อ ขอเราให้อดทน..........แม้ระยะเวลาจะยาววววไกลลลลล

POSITIVE THINKING ครับ  กำลังฮิตเลย 

[lonely]

คุณ Gai นี่สุดยอดของคำคมเลยนะ แต่วันนี้เราว่าเรารู้สึกเหงาๆอีกแล้วล่ะ

เราอยู่ไกล เค้าอยู่ไกล

ใจก้อคอยแต่ห่วงหา

ยามไกลตาใช่ว่าจะไกลใจ

ขอเพียงเราต่างมี เวลา ที่สามารถ จูนเข้าหากันได้บ้าง จะดีไม่น้อยนะ

[meine 69]

คุณ Gai นี่สุดยอดของคำคมเลยนะ แต่วันนี้เราว่าเรารู้สึกเหงาๆอีกแล้วล่ะ

เราอยู่ไกล เค้าอยู่ไกล

ใจก้อคอยแต่ห่วงหา

ยามไกลตาใช่ว่าจะไกลใจ

ขอเพียงเราต่างมี เวลา ที่สามารถ จูนเข้าหากันได้บ้าง จะดีไม่น้อยนะ

  อ่านแล้วเหงา ๆ เศร้า ๆ ยังไงไม่รู้นะคะพี่ Lonely   

  ตอนนี้ก้อเหงาๆ รู้สึกใจมันแกว่ง ๆ ยังไงไม่รู้ มันหวิว ๆ อยู่ข้างใน  อยากร้องไห้  แต่ ทำไม่ได้   อึดอัด เนอะ

  เฮ้อ เศร้า  ชีวิตก้อแบบนี้แหละค่ะ  เรากำหนดอะไรไม่ได้ซักอย่าง   

[lonely]

  ต้องขอโทคุณ 69 ที่ปล่อยให้ตามหา ฮ่าๆๆๆ  c)ไม่ได้หายไปใหน เพียงแต่หลบใจที่คอยว้าวุ่น ถึงคนอื่นเท่านั้นเอง

  แล้วคุณ 69 ล่ะ ชีวิตคือชีวิตช่วงนี้เป็นอย่างไร

  จริงก้อแอบเหงาอยู่นะ

 เลยหลบไปจาก htg นี่แหละอิอิ ต่อแต่นี้จะพยายามมาไม่ให้หาย ปาย-หยาย-แย๊ว